Kubra kwam 2 jaar geleden bij toeval binnen bij VHD. Het uitzendbureau waar zij zich destijds had ingeschreven had een plekje voor haar op de alarmcentrale. “Ik wilde gewoon graag aan het werk, dus ben direct op gesprek gegaan bij VHD”. Deze keuze was een hele goede voor Kubra, want ze is een geboren hulpverlener. Lees hier haar ervaringen bij VHD.
“Zonder enige ervaring in de hulpverlening kwam ik bij VHD binnen. Wel had ik ervaring in de pedagogische zorg, maar dat is toch weer heel wat anders. Mijn sollicitatiegesprek was al zó leuk dat ik direct enthousiast werd. Als ik wilde kon ik er week erna direct beginnen, maar dit paste niet in mijn eigen agenda voor die week. We voelden wel allebei de match en toen hadden we zoiets van: Kan ik niet voor een andere business line ingezet worden? En dat was een hele goede keuze!”
“Het was voor mij belangrijk dat het werk niet voelde als een doorsnee callcenter, want daar wilde ik echt niet werken. Voor mij was het binnen een week al duidelijk dat het geen doorsnee callcenter was, maar dat we hier echt waardevol werk leveren.”
Vertel eens wat meer over jouw werkzaamheden
“Mijn werkzaamheden zijn heel afwisselend. Op de afdeling ‘Hulpverlening na brand’ staan we eerstelijns in contact met de brandweer. We worden dus regelmatig gebeld met nieuwe meldingen. De telefoontjes komen vanuit de brandweer, meldkamer, politie of gemeente. Verder doen we ook de facturatie na de brand. Zo kunnen verzekeraars ons ook bellen met een facturatievraag. Het gebeurt ook vaak dat gedupeerde ons achteraf bellen met vragen als: ‘Er is waterschade geweest, hoe nu verder?’ We zijn nog net geen slachtofferhulp, maar het komt vaak dichtbij.”
En wat wordt er precies van jou verwacht? “Wij horen de melding aan en sturen een coördinator ter plaatse. Als de melding afgehandeld is, belt de coördinator op de terugweg en leggen we samen het dossier aan. We bespreken dan dingen als: Wat is er aangetroffen op de plek van de melding, wat was de schade en wie heeft hij/zij gesproken. Soms krijg je hele heftige verhalen terug omdat er een brand was met veel letsel en een andere keer is het een klein keukenbrandje die snel weer opgelost was.”
“En ohja: we merken ook dat het nu weer mooier weer wordt, mensen onkruidbrandertjes gaan gebruiken. Levensgevaarlijke dingen, niet doen! Hier krijgen we namelijk veel meldingen over binnen.”
Welke case is jou altijd bijgebleven?
“Mijn eerste heftige case weet ik ook nog heel goed. Ik werd gebeld door een centralist en ik hoorde de trilling in zijn stem en toen wist ik al: dit is foute boel. Vooral omdat het vaak redelijk ‘nuchtere’ mensen zijn die ik aan de lijn krijg, omdat ze dagelijks dit soort meldingen binnenkrijgen. Maar dit voelde direct niet goed. Dan moet je natuurlijk professioneel blijven en je werk doen. De centralist beschreef wat er aan de hand was en vertelde mij ook dat er twee mensen (vermoedelijk kinderen) gereanimeerd werden ter plaatse, dus het was inderdaad foute boel. In mijn werk als pedagogisch medewerker heb ik altijd met kinderen gewerkt, dus dit kwam hard aan. Ik was ook echt even van slag, het voelde alsof ik daar ter plaatse was. Uiteraard moest ik me snel herpakken en een coördinator op pad sturen. Ik heb de coördinator opgebeld en de situatie uitgelegd en ook waar hij rekening mee moet houden als hij ter plaatse komt. Daarna heb ik de meldkamer gebeld en aangekondigd dat de coördinator eraan kwam. Hierna ben ik even uit de lijn gegaan en mijn teamleider gesproken om de situatie met iemand te delen en het van me af te praten. Het blijft dus niet altijd bij een klein keukenbrandje of een waterleiding die is gesprongen, maar ook dit soort dingen maken wij mee.”
En hoe ga je met heftige cases om?
“Het wordt echt goed in de gaten gehouden door teamleiders. Als iemand een heftig telefoontje heeft gehad, dan staat er binnen no time een teamleider voor je neus die je mee naar buiten neemt om een rondje te lopen o.i.d. Dat is heel fijn!”
Waar word jij het meest enthousiast van?
“Af en toe is het nodig om wat langer door te werken, omdat onze afdeling echt weersafhankelijk is. Met de stormen begin dit jaar zijn we wel extra druk geweest. Dat vind ik echt goud waard! Ik vind dat zo mooi. Ik kwam uit de nachtdienst en zat nog vol adrenaline en het liefst zou ik dan gewoon doorgaan. Ik ben toch even gaan slapen en toen ik wakker werd heb ik gevraagd: ‘Is er nog hulp nodig?’ Dat was er, dus ik ben meteen weer terug gegaan om te helpen. Dat vind ik écht mooi!”
En je hebt ook nog een andere rol naast telefonisch hulpverlener, toch?
“Klopt! Naast dat ik zelf telefonisch hulpverlener ben, leid ik ook mensen op om telefonisch hulpverlener te worden. Of soms ook collega’s van andere afdelingen die graag hun kennis willen verbreden en hierdoor breder inzetbaar willen zijn. Het opleiden vind ik heel leuk om te doen. Laatst zei er iemand tegen mij: Jij ademt letterlijk hulpverlening. De projecten, werkzaamheden en ons team; het lijkt alsof ik ervoor gemaakt ben. Ik heb zoveel plezier in mijn werk, bijna niet meer gezond. Het is zo oprecht leuk, dat ik ook mijn enthousiasme wil overbrengen tijdens zo’n opleidingstraject.”
“Ik heb vanaf het begin aangegeven: blijf me uitdagen, want dat heb ik nodig om het leuk te blijven vinden. En dat hebben ze altijd gedaan. Als ik het ene onder de knie had, kwam er alweer wat nieuws bij en dat werkt voor mij heel prettig. Alle kansen die ik krijg in het kader van ontwikkelen, grijp ik met beide handen aan. Sinds kort ben ik expert van de afdeling wat inhoudt dat ik ook rapporteer aan de teamleiders en wat meer verantwoordelijkheden heb gekregen. Op naar nog veel meer mooie dingen bij VHD!”
Wil jij net als Kubra ook zo’n passie hebben voor je werk? Verricht heldendaden, solliciteer bij VHD op de functie van hulpverlener.
